Het baggeren van de bassins
Tijdens het uitbaggeren van het hoofdbassin gebeurt er, achteraf gezien, nog iets grappigs. Op een goede dag ontstaat er tijdens het baggeren paniek. Eén van de werklieden is namelijk op een mijn gestuit. Door al dit tumult komt één van de bouwopzichters polshoogte nemen. Deze besluit in allerijl de mijnenopruimingsdienst van de landmacht in te schakelen.
De landmacht deelt mee dat het opruimen pas over zo'n dag of drie uitgevoerd kan worden in verband met de drukke agenda van hun kant. Inmiddels is er een andere opzichter op de hoogte gesteld van de mijn en over de genomen acties. Verbouwereerd reageert hij; "de landmacht ingeschakeld?" "Waarom niet de Marine?" "De Marine is erg dicht bij in Den Helder, schijnt het, en die heeft ook een mijnenopruimingsdienst". Daarop antwoordt men dat de mijn er uitziet als een landmijn, rond, plat met in het midden een soort druk sensor. Toch wordt er besloten de Marine ook te waarschuwen en om assistentie te vragen. De Marine kan, gezien hun agenda, wel direct komen. Voorzichtig benadert de opruimploeg de mijn en beginnen hem stukje bij beetje uit te graven. Pas als de mijn geheel is uitgegraven is er een zucht van verlichting. Sterker nog, er wordt hard gelachen. Het blijkt geen mijn te zijn maar een kruiwagen wiel, met een bout in het midden die als as heeft gefungeerd.
De landmacht deelt mee dat het opruimen pas over zo'n dag of drie uitgevoerd kan worden in verband met de drukke agenda van hun kant. Inmiddels is er een andere opzichter op de hoogte gesteld van de mijn en over de genomen acties. Verbouwereerd reageert hij; "de landmacht ingeschakeld?" "Waarom niet de Marine?" "De Marine is erg dicht bij in Den Helder, schijnt het, en die heeft ook een mijnenopruimingsdienst". Daarop antwoordt men dat de mijn er uitziet als een landmijn, rond, plat met in het midden een soort druk sensor. Toch wordt er besloten de Marine ook te waarschuwen en om assistentie te vragen. De Marine kan, gezien hun agenda, wel direct komen. Voorzichtig benadert de opruimploeg de mijn en beginnen hem stukje bij beetje uit te graven. Pas als de mijn geheel is uitgegraven is er een zucht van verlichting. Sterker nog, er wordt hard gelachen. Het blijkt geen mijn te zijn maar een kruiwagen wiel, met een bout in het midden die als as heeft gefungeerd.
We gaan weer eens terug naar bouwfase 2. Door het grotere aantal te bouwen woningen zijn er meer ambachtelijke werklieden nodig. Deze zijn niet of nauwelijks in Nederland te vinden, of bereid in Den Helder te werken. Hierdoor is Boatex genoodzaakt meer Engelse werklieden in dienst te nemen. Dit tot teleurstelling van de gemeente Den Helder en verenigingen die juist Boatex zagen als ideale werkgever voor de kop van Noord Holland.
Ondanks de steeds meer toenemende en intensievere negatieve berichten blijf Boatex gewoon door bouwen. Sterker nog op 4 augustus 1977 krijgt Boatex, nadat het contract hiervoor een aantal maanden eerder getekend was goedkeuring voor de bouw van 14 woningen van de derde fase. Echter er wordt niet direct begonnen met de bouw van deze 14 woningen. De reden is dat de verkoop van de woningen uit de tweede fase erg tegenvalt.
Bij het opleveren van de eerste woningen in oktober 1977, uit de tweede fase, zijn er nog steeds woningen uit deze fase te koop. Om nu te voorkomen dat Boatex zijn moeilijk te verkrijgen werknemers moet ontslaan, omdat er nauwelijks meer werk voor ze is (n.l. de tweede fase is bijna gereed), besluit Boatex toch te beginnen met de bouw van de 14 woningen uit de derde fase. Dit in tegenstelling tot een paar maanden geleden toen ze eigenlijk niet wilden beginnen.
In de loop van de maanden november en december worden de resterende woningen uit de tweede fase afgebouwd. Op 24 januari (1978) krijgt Boatex de bouwvergunning voor de 16 woningen, de laatste uit de derde fase.
De derde fase vormt nu in totaal dertig woningen. Deze woningen zullen in de maanden september, oktober en november 1978 gereed komen.
In de loop van de maanden blijkt door hercalculatie dat de woningen echter veel duurder worden dan in eerste instantie berekend was. De goedkoopste woning zal minimaal fl.245.000,- moeten gaan kosten en de duurste zal tegen de vier ton komen. Eigenlijk heeft Boatex al bij de eerste woningen (fase-1) zich in de vingers gesneden en leden per huis zo'n fl.40.000,- gulden verlies. Door deze hoge prijzen van de woningen uit de derde fase valt de verkoop bijzonder tegen. Vele zijn nog niet verkocht. Sterker nog er zijn huizen uit de tweede fase die nog steeds te koop staan, terwijl ze zo'n half jaar geleden gereed kwamen.
Het IGB heeft inmiddels niet stil gezeten. Het uitbaggeren van de bassins is conform de afspraak voor het einde van 1977 gereed gekomen. Nu halverwege '78 ook de 100 ligplaatsen in het hoofdbassin gereed zijn gekomen zal bij wijze van proef de Burgemeester Vissersbrug gedurende de periode van 1 mei 1978 tot 1 oktober 1978 op zondag (en ook de tweede pinksterdag) van 09.00 tot 13.00 en van 14.00 tot 19.00 uur worden bediend.
Ondanks de steeds meer toenemende en intensievere negatieve berichten blijf Boatex gewoon door bouwen. Sterker nog op 4 augustus 1977 krijgt Boatex, nadat het contract hiervoor een aantal maanden eerder getekend was goedkeuring voor de bouw van 14 woningen van de derde fase. Echter er wordt niet direct begonnen met de bouw van deze 14 woningen. De reden is dat de verkoop van de woningen uit de tweede fase erg tegenvalt.
Bij het opleveren van de eerste woningen in oktober 1977, uit de tweede fase, zijn er nog steeds woningen uit deze fase te koop. Om nu te voorkomen dat Boatex zijn moeilijk te verkrijgen werknemers moet ontslaan, omdat er nauwelijks meer werk voor ze is (n.l. de tweede fase is bijna gereed), besluit Boatex toch te beginnen met de bouw van de 14 woningen uit de derde fase. Dit in tegenstelling tot een paar maanden geleden toen ze eigenlijk niet wilden beginnen.
In de loop van de maanden november en december worden de resterende woningen uit de tweede fase afgebouwd. Op 24 januari (1978) krijgt Boatex de bouwvergunning voor de 16 woningen, de laatste uit de derde fase.
De derde fase vormt nu in totaal dertig woningen. Deze woningen zullen in de maanden september, oktober en november 1978 gereed komen.
In de loop van de maanden blijkt door hercalculatie dat de woningen echter veel duurder worden dan in eerste instantie berekend was. De goedkoopste woning zal minimaal fl.245.000,- moeten gaan kosten en de duurste zal tegen de vier ton komen. Eigenlijk heeft Boatex al bij de eerste woningen (fase-1) zich in de vingers gesneden en leden per huis zo'n fl.40.000,- gulden verlies. Door deze hoge prijzen van de woningen uit de derde fase valt de verkoop bijzonder tegen. Vele zijn nog niet verkocht. Sterker nog er zijn huizen uit de tweede fase die nog steeds te koop staan, terwijl ze zo'n half jaar geleden gereed kwamen.
Het IGB heeft inmiddels niet stil gezeten. Het uitbaggeren van de bassins is conform de afspraak voor het einde van 1977 gereed gekomen. Nu halverwege '78 ook de 100 ligplaatsen in het hoofdbassin gereed zijn gekomen zal bij wijze van proef de Burgemeester Vissersbrug gedurende de periode van 1 mei 1978 tot 1 oktober 1978 op zondag (en ook de tweede pinksterdag) van 09.00 tot 13.00 en van 14.00 tot 19.00 uur worden bediend.
Wijkvereniging Boatex
Contact opnemen
Heeft u ideeën voor de wijk, wilt u iets organiseren of onder de aandacht brengen bij de gemeente? Vul het contactformulier in of neem contact op met één van de bestuursleden.
ContactformulierDeze website is gesponsord door:
