Omstreeks 1300
Om een goede indruk te krijgen over het ontstaan van de Boatex en de andere namen (zoals Westoever) gaan we terug in de geschiedenis en wel naar het einde van de 12e eeuw. Omstreeks 1300 bestond de kop van Noord-Holland uit 4 verschillende eilanden. Het vasteland eindigde al bij Petten. Het meest noordelijke eiland van deze vier heet het Eiland van Huisduinen. Het Eiland van Huisduinen kende toen twee duingebieden met in één van die duinen het dorp Huisduinen.
Het Huisduinen van toen ligt nu enkele kilometers van de kust af in zee. Zoals alle Waddeneilanden had ook het Eiland van Huisduinen de vorm van de letter "C". Dit wordt veroorzaakt door de wind die meestal uit het westen komt. Door diverse stormen was men genoodzaakt om eenvoudige dijken te maken om zich tegen de zee te beschermen. Men legde tussen de beide uitlopers van het eiland een dijk aan en daarmee ontstond de eerste Huisduiner polder, later aangeduid als het "Oude Landt". In deze polder bevindt zich thans het fort Erfprins. In de Middeleeuwen legde men enkele honderden meters oostelijker een tweede dijk aan waardoor de polder "Oude Coogh" ontstond. Deze dijk liep van Noorderduin, ongeveer op de plaats waar vroeger het KNMI torentje op de Helderse Zeewering stond, om het Churchillpark heen. In 1505 werd onder Graaf Jan van Egmond, die ook Heer van Huisduinen was, een derde polder ingedijkt. Deze dijk liep van af de plaats waar nu het Marinemuseum staat, naar waar nu het fort Dirks Admiraal ligt. De dijk heette de Sluisdijk omdat op de plaats waar nu de toegang tot de spoortunnel bij de Ruyghweg zich bevindt, destijds een sluis in de dijk gebouwd werd. Over de toenmalige Sluisdijk ligt nu de Sluisdijkstraat en de Brakkeveldweg. De polder die toen ontstond, en waarin vrijwel geheel Oud-Den-Helder ligt, noemde men "Het Nieuwe Landt". De weduwe van Graaf Jan de Oude van Egmond, Gravin Magdalena van Waardenburg, liet in 1520 in dit "Nieuwe Landt" een huis voor zich bouwen. De omgeving van dit huis stond bekend als de "Helderbuert" en daaraan dankt Den Helder nu haar naam.
Het Huisduinen van toen ligt nu enkele kilometers van de kust af in zee. Zoals alle Waddeneilanden had ook het Eiland van Huisduinen de vorm van de letter "C". Dit wordt veroorzaakt door de wind die meestal uit het westen komt. Door diverse stormen was men genoodzaakt om eenvoudige dijken te maken om zich tegen de zee te beschermen. Men legde tussen de beide uitlopers van het eiland een dijk aan en daarmee ontstond de eerste Huisduiner polder, later aangeduid als het "Oude Landt". In deze polder bevindt zich thans het fort Erfprins. In de Middeleeuwen legde men enkele honderden meters oostelijker een tweede dijk aan waardoor de polder "Oude Coogh" ontstond. Deze dijk liep van Noorderduin, ongeveer op de plaats waar vroeger het KNMI torentje op de Helderse Zeewering stond, om het Churchillpark heen. In 1505 werd onder Graaf Jan van Egmond, die ook Heer van Huisduinen was, een derde polder ingedijkt. Deze dijk liep van af de plaats waar nu het Marinemuseum staat, naar waar nu het fort Dirks Admiraal ligt. De dijk heette de Sluisdijk omdat op de plaats waar nu de toegang tot de spoortunnel bij de Ruyghweg zich bevindt, destijds een sluis in de dijk gebouwd werd. Over de toenmalige Sluisdijk ligt nu de Sluisdijkstraat en de Brakkeveldweg. De polder die toen ontstond, en waarin vrijwel geheel Oud-Den-Helder ligt, noemde men "Het Nieuwe Landt". De weduwe van Graaf Jan de Oude van Egmond, Gravin Magdalena van Waardenburg, liet in 1520 in dit "Nieuwe Landt" een huis voor zich bouwen. De omgeving van dit huis stond bekend als de "Helderbuert" en daaraan dankt Den Helder nu haar naam.
Hoewel men land van de zee won, verloor men ook veel land en bleef de zee een gevaarlijke tegenstander. Om wat meer bescherming te bieden tegen de zee werd er in 1610 een einde gemaakt aan het bestaan van het Eiland van Huisduinen als eiland. Tussen het Eiland van Huisduinen en het eiland Oghe, nu Callantsoog, lag een strandwal die bij hoogwater onder liep. Om aan dit onder water lopen een einde te maken werd er in het genoemde jaar 1610 de laatste hand gelegd aan de Oldenbarneveldtsdijk. Dit was een zanddijk die nu bekend staat als de weg onder de duinen naar Callantsoog. In de loop der eeuwen heeft de natuur een brede duinrand tegen deze zanddijk aan laten groeien, waardoor het mensenwerk een natuurlijk aanzicht heeft verkregen.
Toch heeft de bevolking van Huisduinen en Den Helder nog vele malen strijd moeten leveren tegen de opdringende vijand, het water. Elke keer ging er weer land verloren totdat uiteindelijk de nu nog bekende Helderse Zeewering van 1726 tot stand kwam. In de tussentijd had de zee, zowel aan de zijde van het Marsdiep als aan de Noordzeezijde ruim anderhalve kilometer land in bezit genomen.
De oorspronkelijke dorpskernen van Huisduinen en Den Helder liggen nu in zee en een deel van het voormalige Eiland van Huisduinen maakt thans deel uit van de Haaksgronden.
Toch heeft de bevolking van Huisduinen en Den Helder nog vele malen strijd moeten leveren tegen de opdringende vijand, het water. Elke keer ging er weer land verloren totdat uiteindelijk de nu nog bekende Helderse Zeewering van 1726 tot stand kwam. In de tussentijd had de zee, zowel aan de zijde van het Marsdiep als aan de Noordzeezijde ruim anderhalve kilometer land in bezit genomen.
De oorspronkelijke dorpskernen van Huisduinen en Den Helder liggen nu in zee en een deel van het voormalige Eiland van Huisduinen maakt thans deel uit van de Haaksgronden.
Wijkvereniging Boatex
Contact opnemen
Heeft u ideeën voor de wijk, wilt u iets organiseren of onder de aandacht brengen bij de gemeente? Vul het contactformulier in of neem contact op met één van de bestuursleden.
ContactformulierDeze website is gesponsord door:
